Op straat gaan mensen gebukt
in de onzichtbare jassen
van andermans verdenking

Natuurlijk, roept er iemand
Ze hebben een slecht geweten
Zo zitten we gevangen

mijn behoefte om te leven
opgesloten in een spelonk
van mijn gedachten

met samengeknepen ogen
moedeloos zoekend
naar een uitweg

uit de dichte netten
geknoopt van misverstanden
en tenslotte wegzwevend

van de werkelijkheid
Nergens een plek
om te landen