Zywa Supershots

Op goede dagen stift ik
     mijn lippen, trek mooie kleren aan
     voor het dagtheater

     van het leven
     in de straten en parken
     Mens onder de mensen

     Overal zien we rode rozen
     als regen uit de hemel stromen
     Wonder na wonder zal ons overkomen

     We krijgen alles dat we vragen
     en kunnen onze lasten samen dragen
     Dat zijn de goede dagen

na de tijdloze waanzin
van de verwoestende storm
Ik bots op en neer, paniek

raast door mijn bloed
kortsluitingen in mijn hoofd
Ik wankel van de cocktail

van de dokter, er zit een geest in
een reus die wild de supershots
in mijn lamme lichaam schudt

tot ik vormeloos en uitgeput
in slaap val en wonderlijk normaal
wakker word (op een goede dag)

Gedicht 1266
Konstanz, 2017-04-11

Bundel: OverLeven [1] 
Trefwoord: Gezondheid 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 

Zywa Supershots

On good days I apply
     lipstick, put on nice clothes
     for the day theater

     of life
     in the streets and parks
     One of the people

     Everywhere we see red roses
     pouring down from heaven like rain
     Miracle after miracle will befall us

     We get everything we ask for
     and can bear our burdens together
     Those are the good days

after the timeless madness
of the devastating storm
I bump up and down, panic

rushes through my blood
short circuits in my head
I'm staggering from the doctor's cocktail

there is a ghost in it
a giant wildly shaking
the supershots into my lame body

until I fall asleep amorphously
and exhausted, and wake up
wonderfully normal (on a good day)

Poem 1296
Amsterdam, 2017-04-23

Collection: On living on [1] 
Keyword: Health 
Dedicated to: Maria Godschalk 

Zywa Superschüsse

An guten Tagen schminke ich
     meine Lippen, ziehe schöne Kleider an
     für das Tagestheater

     des Lebens
     in den Straßen und Parks
     Mensch unter den Menschen

     Ãœberall sehen wir rote Rosen
     wie Regen aus dem Himmel strömen
     Wunder nach Wunder werden wir erleben

     Wir bekommen alles, was wir verlangen
     und können unsere Lasten zusammen tragen
     Das sind die guten Tage

nach dem zeitlosen Wahnsinn
des verheerenden Sturms
Ich stoße auf und ab, Panik

rauscht durch mein Blut
Kurzschlüsse in meinem Kopf
Ich wankele vom Cocktail

des Arztes, da ist ein Geist drin
ein Riese, der wild die Superschüsse
in meinem lahmen Körper schüttelt

bis ich formlos und erschöpft
einschlafe und wunderbar normal
aufwache (an einem guten Tag)

Gedicht 3237
Amsterdam, 2020-11-02

Band: ÜberLeben [1] 
Stichwort: Gesundheit 
Gewidmet: Maria Godschalk 
Zywa
GroepTerug5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto