Zywa
Lege handen
De vlier draagt mijn bruidsjurk
lokt me dichterbij en tilt me terug
in Zijn armen, vlijt me weer
neer op het bed, vloeit uit
over mijn schoonheid
in de strandhut bij de waterval
die ijskoud mijn handen striemde
toen ik met Hem zijwaarts
achter het geraas langs schuifelde
over een richel van overgave
waarvan het vuur onzichtbaar was
voor de stelletjes die niet durfden
Wat loop ik hier open en bloot
op straat met Zijn hoofd gewichtloos
in mijn lege handen
weeg ik Zijn billen en streel ik
de lust van Zijn zwellichaam
in mijn lege handen
in oude geuren
en witte vlier
|