Zywa Sedona

In sluiers onzekerheid
sta ik op mijn balkon
de stenen verschieten

vergrijzen achter een bui
en zakken weg in de schaduw
van zwarte wolken, ik wacht

op dampende opklaringen
die weer kleuren schieten
in mijn stille huis

     De dag heeft veel tijd
     en al die tijd sta ik hier moe
     hard te werken, emoties

     heen en weer te kaatsen
     tussen alles en niets, een voor een
     ze te bundelen in het prisma

     van mijn hart en ver buiten mij
     hun kleuren te verstrooien, en dan
     kristalheldere stilte

Gedicht 1366
Amsterdam, 2017-05-20

Bundel: Plaatselijke weeën 
Trefwoord: Gevoelens 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F