Sorry, reken niet op mij
Ik trek me even terug
in een stiltewagon, maar

ik rijd nog mee. Soms
waaien er druktemakers binnen
Niets aan te doen

Als ze hun mond eens hielden
zouden ze misschien denken -
dat hun leven best langzamer kan

als ze willen, als ze leven
zoals ze willen dat het leven
van hun kinderen zal zijn

Waar gaat deze trein heen?
De vogels weten het niet
ze zien wat we eten

en ze begrijpen het niet:
wij eten bomen en bergen
metalen, die spugen we rond

we eten wat we denken

dat leeg is, ook de nacht
maar nog hebben we honger -
naar aandacht en schoonheid