Zywa
Nog een keer
Het klikken van de sleutel
de schoenen in het vak
het lichte ruisen in de wc
en intiem het schijnsel
onder de badkamerdeur, zijn geur
die bij mijn voeten binnenkomt
Zo voorspelbaar
hoe hij naar me toeschuift
voorzichtig zijn handen warmt
onder zijn oksels
om mij te strelen
van slaap naar fijn
en uit te laten rekken
in een zee van tijd
waar de wind opsteekt
en handen en monden
zich onhoudbaar haasten
tot de hemel opklaart
En dan
nog een keer
|