Zywa
Paniek
's Nachts is mijn hoofd vrij
van bewustzijn: geen regels
maar een kermis
van herinneringen waarin ik alleen
zonder nadenken
de weg weet
en gierende frustraties
die uit de achtbaan van mijn dromen
terugschieten in hun oude sporen
en zich druppel voor druppel
uitschreeuwen in het zweet
van mijn ijlende wanhoop
met een grimas op mijn gezicht
en een woord dat ik niet begrijp
Iedereen slaat op de vlucht
Maar daar kun jij niets aan doen
zegt de dokter, al voor je ging slapen
stond jouw huis in brand
|