Om het goed te maken
was er een goede fee

Ze gaf mij haar sluiermantel tot bed
als een tent, een werkelijkheid
van onzichtbaar zijn of
onzichtbaar maken, van

verkeerde kussen vergeten
voor de lippen van vandaag
van steeds een nieuwe dag
van negeren wat pijn doet

van nooit, nooit opgeven
van het drijfzand uitspugen
van leren dat ik bij me draag
wat ik achterliet

Dit lapje is er nog over
van de sluier, vaak gescheurd
om de helft van wat ik had
te geven aan wie ik tegenkwam