Mama was werken
wij zaten thuis
konden er niet uit
sneeuw, geen schoenen

overal stilte
angst voor de politie
en verdrongen waanzin
die verlangens wurgt

zonder ze te doden
onmogelijke liefde
alleen de dagelijkse aardappelen
hopend op iets

van de herhaalde beloften
voor ons, de kinderen, en nu
wij geen kinderen meer zijn
voor onze kinderen