Alle luikjes opengezet
voelen wat er gaande is
in de schemering
in mij

niet fantaseren
voelen wat er gaande is
daar buiten een afscheid
hun armen om elkaar

en heel de laan lang
zijn mijn benen moe
van de trimmer die lacht
naar de gelukkige vrouw

tranen in mijn ogen
om de baby in haar wagen
het wordt donker
mijn raam een spiegel

waarin mijn voorlopige zelf
om liefde vraagt
voor mijn huwelijk
in aanbouw

en voor mijn lichaam
o spiegelbeeld
ik houd van jou
ik doe wat ik kan