Bemoste treden prikkelen buiten
mijn bereik mijn fantasie
Hier is vergeten een koning
gestorven, een geest heeft hij niet
achtergelaten, een schat misschien
maar je zou alles moeten afbreken
om dat te weten te komen
En zo gaat het ook, langzaam
wortel voor wortel, spriet
voor spriet, druppel voor druppel
regen, zon en vorst, leven, en dood
Ook die is tijdelijk, al duurt het
heel wat seizoenen om overwoekerd
geraakt uiteen te vallen en weg
te spoelen in een nieuw leven
Het is het gewone gekriebel
in de huid van moeder aarde -
kort van duur, niet de moeite
waard om er een kosmische hand
naar uit te steken voor een krabje
Gedicht 1735 Amsterdam, 2018-04-28 Binnenplaats van het Orgelpark Boek "Maar geel en glanzend blijft het goud" (1981, Albert Alberts) Bundel:Waaizand Trefwoord:Verval Eerbetuiging:Alberts,Albert
Zywa
Cosmic scratch
Out of my reach, mossy steps
excite my imagination
A king died here
forgotten, he didn't leave
a spirit, perhaps a treasure
but one should break
everything down to find out
Indeed it goes like that
slowly, root by root, blade
by blade, drop by drop, rain
sun and frost, life, and death
That too is temporary, even though
overgrown, it takes a lot
of seasons to fall apart
and flush away into a new life
It is the normal tickle
in the skin of mother earth -
too short, not worth