Zywa Land van mijn dromen

Ik voel opaÂ’s ziel in mij

krimpen van verlangen
naar grond, geen akkers
maar eigen graslanden
Niet langer verdreven worden
door de boerenzonen

met hun honden, muizen
en wantsen in de bedden
voor hun zieken en hun zere rug
van het ploegen en het planten
wieden, oogsten en malen van het graan

Ik ben verder gegaan
dan mijn vader, met mijn kudde
op weg naar onbewoonde velden
maar ik vond ze niet, nergens
was het land van mijn dromen

Alleen de woestijn is vrij

Gedicht 1777
Amsterdam, 2018-06-01

Abraham, 1900 vC
Bundel: Uit Heilige Boeken [1] 
Trefwoord: Migratie 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F