Zywa
20.000 uren onder zee
Stil stil stil stil
De ruimte schiet weg
over het panoramaraam
Nevels om onze spiraalduik
terug de oceaan in, Captain Colin
zweeft ons door echo's van leven
signalen in de ronde salon
20.000 uur is ver, we liggen
op zakken, drinken uit kristal
en leven in eeuwigheid
Nieuws is er niet
Het meisje van twee
wijst de zeesterren aan
haar zusje slaapt
in mama's schoot
De sonar loodst ons
langs diep gestemde schimmen
in de zoeklichten, het troebele duister
van de maanloze nacht en ontij
tot we aanspoelen in een fjord
|