Zywa
De zwijnen zijn gekomen
De beesten dragen dolken
op hun kop en ze hebben ruige haren
Ze laten niets rotten, ze eten
op wat zwak is, bijna dood
of al gestorven, zo is het
leven en zo is het goed
Zonder jou voortaan
want de zwijnen zijn gekomen
een roffel in de verte
hun snuiven voor de deur
het zwart van hun ogen
diep als het heelal
Niets blijft er over, alles blijft
en draaft weg op snelle poten
De zwijnen eten alles
Ze zijn goede vrienden
|