Om te begrijpen wat er gaande is
in mijn buik, het kriebelen en kietelen
van de zweepstaartjes die blind weten
waar ik op hoop, duik ik onder
in het collectieve onbewuste

ik jongleer met symbolen
noem het glanzen van de cellen
ziel en de cellen een belichaming
van de grote ziel, het onzichtbare
verband van alles, en tussen alles

bestaat het mysterie van de engelen
die ons wezen bewaren
en in hun handen mijn verlangen
dragen naar de nestelplaats
in mijn buik, kriebelend en kietelend

terwijl er zoveel vragen zijn
van de engelen van mijn verstand
die als duivels veroordeeld worden
door de angst voor zelfstandigheid
van anderen en van jezelf

vragen over wat gaande is
en meningen, voors en tegens
engelen en duivels, soms beiden gewapend
met bedrog en bedreiging, ontkennend
dat ze deel uitmaken van de grote ziel