Zywa
Het heerlijke gevoel
De mist moet zo langzaam
opgetrokken zijn, dat toen
ik het landschap zag
toen het tot mij doordrong
dat het er was, ik het onbewust
al gezien moet hebben
net zoals toen
ik verveeld zat te kijken
naar de passerende mensen
en dacht dat ze net zo terloops
mij zagen, een meisje
met bungelende benen
zomaar een meisje
dat ze niet kennen
en dat ik dat was
Dat was ineens helder
een besef, opgedoemd
uit de mist van kind zijn
Ook ik zag mezelf
daar zitten in het heerlijke
gevoel dat ik mezelf was
|