Zywa We zitten op bed

Het nachtlampje is nog aan
we zitten op bed, we kijken
elkaar aan en we kijken weg

Onze woorden zijn onzeker
zo bloot
dat ze niet kunnen liegen

maar de waarheid spreken
is te moeilijk, och
we hebben elkaar al

ontdekt, tot aan de grens
van onze schaamte
niet voor het gewone

van onze lichamen
ongeduld, desinteresse
en gemakzuchtig onbenul

maar voor het ontkennen
dat we niet voldoen
aan onze idealen

Hoe kan ik dichterbij
jou in het donker laten voelen
dat het toch wel goed is met ons?

Gedicht 2328
Amsterdam, 2019-07-01

Bundel: Vrijnd 
Trefwoord: Liefde: gebrekkig/twijfel/onmacht 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F