Zywa
Stoomkraker
Het is warm hier beneden
Het bitumen schuurt in de klei
Het dampt in de poriën
Het is een stoomkraker
met een schoorsteen
die zich vult met etheen -
onder de stop, de navel
van moeder aarde, tot in
Een nieuwe sterrenmaand
Een heilige show begint
Een vrouw naar de kruk geleid wordt
Een man onder haar de navel opent
hem plechtig neerlegt
onder het baldakijn en de priesters
uit de stank gaan staan om met
geveinsde aandacht te luisteren
Ze raakt bedwelmd en raaskalt
Ze is in een trance van onwetendheid
Ze wordt licht in haar hoofd
Ze verliest steeds meer hersencellen
|