De grot ingelokt
door krullend haar
weerspiegeld op het plafond
achter de ingang, hoop ik

een wonder te ontdekken
niet gelovend in een boze
betovering die mij verkracht
op een kille oesterbank

rillend op het spijkerbed
dat mijn huid openhaalt
terwijl ik de mantra herhaal
Het is niet echt, de messen

die bijna vallen, de horror
van de maden die glibberen
naar mijn ogen en mijn hoofd in
knallen als stervend vuurwerk

Het is niet echt, Het is niet echt
het is de koelte van de berg
het is ijsdrup en stalactieten
het is de glimschittering

van water op de wand, wonderen
van een ongerepte natuur
die mijn fantasie voedt met beelden
van wat ik haar niet wil aandoen