Zywa Mojo

Pijn is een grenspaal
soms een hek, soms een muur
waartegen ik soms leun

vrezend voor mijn leven
Ik kan alleen nog zingen
voor mezelf, om niet te verdrinken

in blues, mijn stem omhoog
laten klimmen en blijven dansen
zolang ik niet dood ben

Liever zweet en stink ik
van ellende dan dat ik niets doe
en verlangend en droevig

zuchtend omzie naar lichte dagen
zonder pijn, de grens over
of geslecht door mijn Mojo

Gedicht 2716
Amsterdam, 2020-02-22

Mojo, Funk, Saudade
Bundel: Blauwe plekken 
Trefwoord: Pijn 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F