Zywa De roze schoenen

Met een gebogen hoofd zwoegt Pilar
door het zand, ze heeft gespeeld
langs de rand, waar het water wit is
van schuim, dat komt en terugstroomt
veel verder dan ze kijken kan

Mama weet het meteen
Pilar, waar zijn je schoenen?
Vertel, waar heb je ze gelaten?
Hier Mevrouw, kijk, ik heb ze

Weet u, ik heb ook zo'n meisje
maar ze is ziek, ze heeft koorts
en koude voeten, we hebben geen geld
om schoenen te kopen, en ineens
had ze deze roze schoentjes aan!

Drie vrouwen luisteren mee
ze slaan hun zakdoek uit
wanneer Pilar haar hoepel geeft
haar emmer met de schep

en een kus als afscheid
van het zieke meisje
dat groot zal worden en
de roze schoenen zal bewaren
in een glazen pot

Gedicht 2798
Amsterdam, 2020-03-17

De roze schoentjes (José Martí) - 1889
Gedicht "Los zapaticos de rosa"
Bundel: Ongewrongen 
Trefwoord: Gelijkheid: 
Trefwoord: Cuba% 
Eerbetuiging: Marti, Jose 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F