Zywa
Waar de zon stil is
Op de rug van het beest
strijd ik Mijn Strijd
door een eeuwige storm
rondgesmeten in mezelf
Ik lach me sterk
en houd genoeg van mezelf
om te willen veranderen
maar het is wel vermoeiend
om steeds opnieuw te beginnen
Grapje! Ik weet al wie ik ben
ik kan alles uitleggen
ook waarom
ik graag uit balans ben
binnen mijn grenzen
De feestjes zijn elders
en de hemel bestaat niet
maar ik ben veilig
ik verveel me niet
de bijen zoemen
het leven fluit
eigenzinnig
door de scheuren heen
|