Geen pad, wel een afgrond
Koude wind, dreigende wolken
Het is onherbergzaam hier

Schuin voor mij knisperen
zwarte bladeren open
Recht uit de grond

Er groeien uilen uit
ze blazen zichzelf op
bedachtzaam zoals ze zijn

Alsof ze zouden kunnen vliegen
staan ze dicht op de rand
mij te weren van een misstap

Achter mij hoor ik ze
verschrompelen
Wanneer ik snel omkijk

doen de restjes of er niets aan de hand is
maar als ik het rustig doe
zijn ze helemaal weg

Not a path, but an abyss
Cold wind, threatening clouds
It is inhospitable here

Diagonally in front of me
black leaves crunch open
Straight from the ground

Owls grow from them
they inflate themselves
thoughtful as they are

As if they could fly
they are close to the edge
to keep me from a false step

Behind me, I hear them
shrivel
When I look back quickly

the remnants pretend nothing
is going on, but if I do it calmy
they are completely gone

Kein Weg, ein Abgrund schon
Kalter Wind, drohende Wolken
Es ist hier ungastlich

Diagonal vor mir knistern
schwarze Blätter auf
Direkt vom Boden

Eulen wachsen daraus
sie blasen sich auf
nachdenklich wie sie sind

Als ob sie fliegen könnten
sind sie nahe am Rand, um mich
von einem Fehltritt fernzuhalten

Hinter mir höre ich sie
verschrumpeln
Wenn ich mich schnell umdrehe

tun die Reste als wäre nichts los
aber wenn ich es ruhig mache
sind sie komplett verschwunden