Kinderen trekken mij aan
ik wil geraakt worden
hun energie voelen
botsen op mij

en ik wil terugkaatsen
mijn ziel tegen hen aan
duwen als een streling

De bejaarden op de soos raken mij
hun aanwezigheid en hun lach
verwarmen mij, de verstandhouding
de knipoog van een raak woord
de wijsheid van hun rimpels

Ik heb vriendinnen
ik maak contact, ik gooi mezelf
in het water, de golven
raken hen en heel de wereld
in een wijde kring

licht drukken de rimpelingen op de mensen
met wie ik maar even omga, dieper
in wie mijn naam kent

en altijd veert er iets terug
altijd dringt er iets binnen
van wie ik ben, niemand ontkomt
eraan dat ik besta