Ik kwam voor jou, niet voor het hout
dat je me laat betasten, gladgeschuurd
met hier en daar een scheur goudgevoegd --
de eenvoud-schoonheid
van het lied van de tijd op de luit
van het leven, jouw leven
Je laat me de kiekjes zien
en rekt de avond, je rekt je uit
tot het welterusten in de gang
In het logeerbed streel ik het hout
van jouw hart, zo graag wil ik
het in vuur en vlam zetten
niet alleen slapen, niet geduldig
wachten, maar de toekomst
waarvan jij nu ligt te dromen
geweldig beginnen, niet geduldig
wachten tot je mij wilt, ik wil jou beminnen
op het eerste gezicht
| |
|
