Zywa
Zachte wind
Langs jouw huis en mijn huis
waait de wind van anderen
met oude liedjes die we neuriën
bij het vegen van de vloer
We kijken nog een keer
naar Déjà Vu en dansen
in gedachten, in het echt
tellen we niet mee
Mijn adem is kostbaar, elke minuut
twaalf keer pijn en moeite
twaalf keer de zachte wind
die zich aanpast, die zich vlijt
om de bezige mensen
als een weten dat we bestaan --
een reikende omarming
met steeds dunnere kussen
|