Niet de strijd maakt de strijder
maar zijn vrede
met de afloop

     Mijn poorten staan open
     er stroomt energie binnen
     mijn gezicht straalt ervan

     Ik leef, ik leid je niet af
     met gouden haren, ik ben
     kaal en onversierd het leven

Niet: hoop doet leven
maar innerlijke vrede
met de afloop

     Ik verlaat mij niet
     ik trek me niet terug
     in pijn en verdriet

     Ik laat het leven in en uit-
     stromen, ik sta in het licht
     waarin we elkaar vinden

Niet als zieke ben ik hier
maar in mijn bevochten vrede
met de afloop

     Mijn borst ademt op en neer
     mijn lieve lichaam doet zeer
     ik bestraal het

     Met warm water was ik
     schilfers en zuchten van me af
     en ik rek me uit, voorzichtig