Zywa
Witte tong
Niet de strijd maakt de strijder
maar zijn vrede
met de afloop
Mijn poorten staan open
er stroomt energie binnen
mijn gezicht straalt ervan
Ik leef, ik leid je niet af
met gouden haren, ik ben
kaal en onversierd het leven
Niet: hoop doet leven
maar innerlijke vrede
met de afloop
Ik verlaat mij niet
ik trek me niet terug
in pijn en verdriet
Ik laat het leven in en uit-
stromen, ik sta in het licht
waarin we elkaar vinden
Niet als zieke ben ik hier
maar in mijn bevochten vrede
met de afloop
Mijn borst ademt op en neer
mijn lieve lichaam doet zeer
ik bestraal het
Met warm water was ik
schilfers en zuchten van me af
en ik rek me uit, voorzichtig
|