Zywa Het licht schuift door de kamer

In bed beeld ik me niet in
een krijger te zijn, ik lig
en laat het rampjaar gebeuren

de ongemakken van mijn lichaam
bij het wakker worden 's nachts
en wanneer het tijd is

om te plassen, te wassen
de kussens op te schudden
en iets te drinken als begin

van de dag, het licht
dat door de kamer schuift
en het bezoek, de vriendinnen

die van mij houden, gewoon blij
bij mij te zijn, haast zorgeloos
over mijn lot, gewoon zichzelf

als goede feeën, sterke feeën
van vlees en bloed zoals ik
in het spel van overleven

Slapjes druk ik op de hand
op mijn hand, dat is het laatste
waar het op aankomt

Gedicht 3934
Amsterdam, 2021-09-19

"Redeloos - Radeloos - Reddeloos" (Rampjaar 1678 in de Nederlanden)
Bundel: OverLeven [1] 
Trefwoord: Vriendschap:  
Opgedragen aan: Maria Godschalk 

Zywa The light shifts through the room

In bed I don't imagine
to be a warrior, I lie back
and let the disaster year occur

the inconveniences of my body
when waking up at night
and when it's time

to pee, to wash, to shake
up the pillows and to drink
something to start

the day, the light
that shifts through the room
and the visitors, the friends

who love me, just happy
to be with me, almost carefree
about my fate, just being themselves

as good fairies, strong fairies
of flesh and blood like me
in the survival game

I press weakly the hand
upon my hand, it's the last
thing it comes down to

Poem 3937
Amsterdam, 2021-09-20

"Beyond Reason - Beyond Guidance - Beyond Salvation" (Disaster Year 1678 in the Netherlands)
Collection: On living on [1] 
Keyword: Friendship:  
Dedicated to: Maria Godschalk 

Zywa Das Licht verschiebt sich durch den Raum

Im Bett stelle ich mich nicht vor
eine Kriegerin zu sein, ich liege
und lasse das Katastrophenjahr passieren

die Unannehmlichkeiten meines Körpers
beim Aufwachen nachts
und wenn es Zeit ist

zu pinkeln, zu waschen
die Kissen auf zu schütteln
und etwas zu trinken als Beginn

des Tages, das Licht
das sich durch den Raum verschiebt
und der Besuch, die Freundinnen

die mich lieben, einfach glücklich
bei mir zu sein, fast sorglos
über mein Schicksal, einfach sich selbst

als gute Feen, starke Feen
von Fleisch und Blut wie ich
im Überlebensspiel

Schwächlich drücke ich auf der Hand
auf meiner Hand, das ist das letzte
worauf es ankommt

Gedicht 3938
Amsterdam, 2021-09-20

"Vernunftlos - Ratlos - Rettungslos" (Katastrophenjahr 1678 in den Niederlanden)
Band: ÜberLeben [1] 
Stichwort: Freundschaft:  
Gewidmet: Maria Godschalk 
Zywa
Gebruik van de teksten is toegestaan mits
© Zywa vermeld wordt  (zie de regels bij  
Home )
GroepTerug5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto