Het lied, dat meisje, raakt mij
keer op keer, al wil ik niet
vaak aan haar denken

Dat meisje zonder haarkam
zonder jurk, alleen nog cijfers
op haar hand

en Antonis die andermans last draagt

Voor wie draag ik de last
van hun leven, waarom
is hun leven ook het mijne?

Het moet wel voor jou zijn
buurman, voor jou, vluchteling
voor meisjes en voor vrede

The song, that girl, touches me
time and time again, although I don't want to
think often of her

That girl without hair comb
without dress, just only a number
on her hand

and Antonis who carries someone else's burden

For whom do I carry the burden
of their lives, why
is their life also mine?

It just has to be for you
neighbour, for you, refugee
for girls and for peace

Das Lied, das Mädchen, berührt mir
Mal um Mal, obwohl ich nicht oft
an sie denken möchte

Dieses Mädchen ohne Haarkamm
ohne Kleid, nur eine Nummer
auf der Hand

und Antonis, der die Last eines anderen trägt

Für wen trage ich die Last
ihres Lebens, warum
ist ihr Leben auch meins?

Es muss wohl für dich sein
Nachbar, für dich, Flüchtling
für Mädchen und für den Frieden