Zywa
Kwikstaarten in de tuin
Door het schimmige grijs
van wie wat wanneer heen
zijn de ochtenden wazig
groen van bezoek dat zal dansen
en lachen, met veel gebaren
verhalen zal vertellen
en altijd een aanleiding vindt
om mij aan te raken
en innig te omarmen
Het is alles, maar niet genoeg
Ik wil nog niet
wegkruipen in mijn holletje
Kon ik me maar verschuilen
zoals de zon en weer
te voorschijn komen
met kwikstaarten in de tuin
en spelende kinderen
buiten
|