Zywa
In het licht van de maan
Ik heb genoeg emmers
gedragen vandaag
Soms zijn ze zwaar
Niets aan te doen
Ooit zal ik wel iets
ietsje te weten komen
van wat de inhoud was
en dan blijft het de vraag of
ik het eerder had willen weten
In bed stijg ik op
mijn paard, mijn banier
in de houder, wapperend
in de vaart van mijn wensen
oplichtend in de nacht
van onmogelijkheden
en opnieuw beginnen
De maan leidt mij
Ze leegt de emmers
zodat ik niets meer heb
te verliezen heb en spring
-- over mijn zorgen heen
|