Mijn huis heeft grote bedden
waarin naakte mensen kreunen
en meisjes verkracht worden
door andermans eenzaamheid
De gasten betalen voor
het wassen van de gordijnen
die ze na de nacht strelen
met hun zachte handen
Ze verwachten geen eelt
van de dag, ze herschikken
en ruiken, plukken de bloemen
niet zelf, leven binnen
waar ze zonder prestaties
tevreden zijn, want
de wereld is vermoeiend
als je haar wilt veranderen
en de lente verdraagt geen uitstel
er moet geleefd worden, genoten
want niemand verwent je
beter dan jijzelf
Gedicht 4293 Amsterdam, 2022-01-30 De ondeugden van mensen komen erop neer, dat mensen niet realistisch zijn Acedia (gemakzucht, geen actie ondernemen) en Luxuria (wellust, geen doel aanhouden) Bundel:Plaatselijke weeën Trefwoord:Verlangen: begeerte