Blote billen in de berm
vrij, onder mijn broek door
plassend, opzij zakkend in vlij
de wereld en ik platter
overal gras, leeg
van stoelen
blauw zwaailicht over de dijk
ik denk geluid
bij de condensstrepen
Mijn blik springt over
de sloot, zien verscholen
bloemen, ik hoor kevers
die ik niet hoor
het gras kleurt mijn ogen
vliegt op mijn tong
en laat zich proeven
groen met goudsbloem
en verse urine
Gedicht 4307 Amsterdam, 2022-02-12 Op 16 februari 2022 onder andere gepost op PoemHunter, op 11 november 2022 daar verwijderd "deemed to be excessively offensive, hostile, or destructive" Bundel:WoefWoef Trefwoord:Aarde: moeder