Zywa
Gevoed met vrede
Zelfs de mooiste meisjes
houden onze zonen niet thuis
Wij kennen maar de helft
van hun dromen, niet de andere
helft die niet uit zal komen
Ach, meisjes (arme meisjes)
nemen ze ginds wel
Zonder verplichtingen
en zonder weerstand
Tegenstribbelen bloedt dood
Ze spugen op hun werkhanden
verheugen zich op slaande vuisten
Vrede is hun wereld niet
Ze zijn geen kinderen meer
en lachen om onze zorgen
Aan onze borst hebben we hen
gevoed met vrede
Ze zijn ervan gegroeid
groot geworden in huiselijkheid
maar nu willen ze iets anders
|