Van alles kan ik niet meer
spontaan doen, omzichtig
raak ik mezelf aan en jou
laat ik liever kijken

dan doen, maar soms
wekt de tinteling van jouw
streling steeds dieper in mij
onvervulbare behoeften

Ze liggen in mijn cellen
te slapen, nog steeds
verlangend jou te bespringen
maar jouw handen weren mij

uit voorzorg af, zo teer
zijn onze huid en onze botten
zo pijnlijk kan het zijn
om te wensen jong te zijn