Omdat jij graag toekijkt
bind ik jou vast
aan je verlangen

We zijn niet thuis
anderen gluren mee
langs de pilaren

Ik weet het ongezien
blind door de handdoek
waarmee ik mijn haren droog

op het terras voor mooie mensen
midden in de stad, waar schoonheid
samenkomt in de theaters voor alles

waartoe mensen in staat zijn
op de grens van de werkelijkheid
en hun tomeloze fantasie

geboeid zoals jij, jouw ogen
en handen, door bijna
aanraakbare volmaaktheid