Zywa Ze laat me kijken

Ze laat me kijken naar mij-
zelf in haar zwemmende blik
langzaam op en neer
over mijn lichaam, van de koude
blote voeten naar verwarde haren

Rechte schouders, naar achteren
getrokken door het plakband
dat de ellebogen op mijn rug
samenbindt, vrij zicht
op ondergoed en kippenvel

Ik besta, ik ervaar mezelf
in de tocht van de kelder
in de hoge spiegel naast haar
en in de lust van haar macht

Haar ogen duwen en knijpen
in mijn molligheid, ze happen
in mijn borsten en het puntje
van haar tong likt mijn liezen

Gedicht 4722
Amsterdam, 2022-10-10

Bundel: Vrijnd 
Trefwoord: Identiteit: zelfbeeld 
Zywa
Home5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F