Drie toverstokjes
Het ene is nog niet af
het goud wordt gesmolten, maar
de magie is nog niet gevonden

Het ijle is op afroep beschikbaar
om de pijn te verdoven
en het levende, van hout
ligt op mijn nachtkastje

als houvast bij het sterven
voordat ik doodga
De verhalen zijn verteld
mijn paarden staan voor de zee

Ik aarzel over de spreuk
en twijfel om de teugels
van mijn wil los te laten
de wereld aan anderen te laten

De vliezen breken, het water
spoelt om mijn blote voeten
van de enkels naar mijn schede
stroomt het in mij en uit mij