Drie toverstokjes
Het ene is nog niet af
het goud wordt gesmolten, maar
de magie is nog niet gevonden
Het ijle is op afroep beschikbaar
om de pijn te verdoven
en het levende, van hout
ligt op mijn nachtkastje
als houvast bij het sterven
voordat ik doodga
De verhalen zijn verteld
mijn paarden staan voor de zee
Ik aarzel over de spreuk
en twijfel om de teugels
van mijn wil los te laten
de wereld aan anderen te laten
De vliezen breken, het water
spoelt om mijn blote voeten
van de enkels naar mijn schede
stroomt het in mij en uit mij
Gedicht 4767 Amsterdam, 2022-10-30 De Perzische godin Anahita ("onbevlekt") rijdt in een wagen die getrokken wordt door vier paarden, met de namen Wind, Wolken, Regen en Natte Sneeuw Bundel:OverLeven [1] Trefwoord:Dood: sterven Opgedragen aan:Maria Godschalk
Zywa
My horses stand in front of the sea
Three wands
One is not finished yet
the gold is melted, but
the magic has not yet been found
The airy one is available
on call, to numb the pain
and the living one, made of wood
lies on my bedside table
as a hold with dying
before I pass away
The stories are told
my horses stand in front of the sea
I hesitate about the spell
and I am in doubt to let go
of the reins of my will
leaving the world to others
The waters break, they
flush around my bare feet
from the ankles to my vagina
they flow into me and out of me
Poem 4768 Amsterdam, 2022-10-31 The Persian goddess Anahita ("immaculate") rides a chariot drawn by four horses named Wind, Rain, Clouds, and Sleet Collection:On living on [1] Keyword:Death: dying Dedicated to:Maria Godschalk
Zywa
Meine Pferde stehen vor dem Meer
Drei Zauberstäbe
Einer ist noch nicht fertig
das Gold wird geschmolzen, aber
die Magie wurde noch nicht gefunden
Der Ätherischer ist auf Abruf erhältlich
um den Schmerz zu betäuben
und der Lebender, aus Holz
liegt auf meinem Nachttisch
als Halt beim Sterben
bevor ich verscheide
Die Geschichten sind erzählt
meine Pferde stehen vor dem Meer
Ich zögere über den Spruch
und zweifle ob ich die Zügel
meines Willens loslassen, die Welt
anderen überlassen werde
Die Fruchtblasen platzen, das Wasser
spült um meine nackten Füße
von den Knöcheln bis zu meiner Scheide
fließt es in mich und aus mir
Gedicht 4769 Amsterdam, 2022-10-31 Die persische Göttin Anahita ("unbefleckt") fährt einen von vier Pferden gezogenen Wagen namens Wind, Regen, Wolken und Nassschnee Band:ÜberLeben [1] Stichwort:Tod: Sterben Gewidmet:Maria Godschalk