Zywa Mijn paarden staan voor de zee

Drie toverstokjes
Het ene is nog niet af
het goud wordt gesmolten, maar
de magie is nog niet gevonden

Het ijle is op afroep beschikbaar
om de pijn te verdoven
en het levende, van hout
ligt op mijn nachtkastje

als houvast bij het sterven
voordat ik doodga
De verhalen zijn verteld
mijn paarden staan voor de zee

Ik aarzel over de spreuk
en twijfel om de teugels
van mijn wil los te laten
de wereld aan anderen te laten

De vliezen breken, het water
spoelt om mijn blote voeten
van de enkels naar mijn schede
stroomt het in mij en uit mij

Gedicht 4767
Amsterdam, 2022-10-30

De Perzische godin Anahita ("onbevlekt") rijdt in een wagen die getrokken wordt door vier paarden, met de namen Wind, Wolken, Regen en Natte Sneeuw
Bundel: OverLeven [1] 
Trefwoord: Dood: sterven 
Opgedragen aan: Maria Godschalk 

Zywa My horses stand in front of the sea

Three wands
One is not finished yet
the gold is melted, but
the magic has not yet been found

The airy one is available
on call, to numb the pain
and the living one, made of wood
lies on my bedside table

as a hold with dying
before I pass away
The stories are told
my horses stand in front of the sea

I hesitate about the spell
and I am in doubt to let go
of the reins of my will
leaving the world to others

The waters break, they
flush around my bare feet
from the ankles to my vagina
they flow into me and out of me

Poem 4768
Amsterdam, 2022-10-31

The Persian goddess Anahita ("immaculate") rides a chariot drawn by four horses named Wind, Rain, Clouds, and Sleet
Collection: On living on [1] 
Keyword: Death: dying 
Dedicated to: Maria Godschalk 

Zywa Meine Pferde stehen vor dem Meer

Drei Zauberstäbe
Einer ist noch nicht fertig
das Gold wird geschmolzen, aber
die Magie wurde noch nicht gefunden

Der Ätherischer ist auf Abruf erhältlich
um den Schmerz zu betäuben
und der Lebender, aus Holz
liegt auf meinem Nachttisch

als Halt beim Sterben
bevor ich verscheide
Die Geschichten sind erzählt
meine Pferde stehen vor dem Meer

Ich zögere über den Spruch
und zweifle ob ich die Zügel
meines Willens loslassen, die Welt
anderen überlassen werde

Die Fruchtblasen platzen, das Wasser
spült um meine nackten Füße
von den Knöcheln bis zu meiner Scheide
fließt es in mich und aus mir

Gedicht 4769
Amsterdam, 2022-10-31

Die persische Göttin Anahita ("unbefleckt") fährt einen von vier Pferden gezogenen Wagen namens Wind, Regen, Wolken und Nassschnee
Band: ÜberLeben [1] 
Stichwort: Tod: Sterben 
Gewidmet: Maria Godschalk 
Zywa
Gebruik van de teksten is toegestaan mits
© Zywa vermeld wordt  (zie de regels bij  
Home )
GroepTerug5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto