Kun je niet slapen?
Dat komt wel
Het zijn de klokgenen

Kom maar even bij mij
Fijn bij mij liggen
Dicht bij elkaar
Jij bent zo lief

Het legde knopen in mij
die nog niet helemaal los zijn
Ik was een reddende engel

die nog niet gewend was
aan haar lichaam, een kind
dat wel de hemel, maar
nog niet de aarde kent

Het herhaalde zich
In mij groeide boosheid
Onmachtige afkeer

Het herhaalde zich
En met anderen
Ik verloor mijn vleugels
Een waardeloze engel

You cannot sleep?
It will come
It's the clock genes

Just come over here
and lie down with me
Close to each other
You are so sweet

It tied knots in me
that are not quite undone yet
I was a saviour, an angel

not yet used
to her body, a child
who does know heaven
but not yet earth

It recurred
Anger grew inside me
Powerless aversion

It recurred
And with others
I lost my wings
A worthless angel

Kannst du nicht schlafen?
Wird schon kommen
Es sind die Zeitgene

Komm mal bei mir
Leg dich schön zu mir
Nahe beieinander
Du bist so lieb

Es hat Knoten in mir geknüpft
die noch nicht ganz gelöst sind
Ich war ein rettender Engel

noch nicht an ihren Körper
gewöhnt, ein Kind
das wohl den Himmel kennt
aber noch nicht die Erde

Es wiederholte sich
Wut wuchs in mir
Ohnmächtige Abneigung

Es wiederholte sich
Und mit anderen
Ich verlor meine Flügel
Ein wertloser Engel