Mijn lange schaduw
vroeg op de dag achterna
Ik word verwacht
ze kennen me
Er is werk te doen, te bespreken
en tussen de woorden door
wil ik in gedachten
mijn collega's omarmen
We zijn samen op weg
maar we gaan niet
ergens heen
en dat is goed
![]() |
![]() |
Trailing behind
my long shadow, early in the day
I am expected
they know me
There is work to do, to discuss
and between the words
I want to embrace
my colleagues in my mind
We are going together
but we're not going
anywhere
and that's okay
![]() |
![]() |
De boog van de zon: geteld
met streepjes en stenen
die de schaduw laten zien
van de dagen, het verschil
in de reis van haar licht
en het ritme van de regen
van wende naar wende
Tijd kun je meten
in halve jaren
en zien met tussenpozen
van enkele weken, maar
zonder stenen en streepjes
merk je er niets van
dat je een tijdgrens passeert
zoals varend tussen de Diomeden
de telling niet meer klopt
met de werkelijkheid
Kalenders zijn fictie
jaren ook, ze hebben geen grens
geen dagen voor en na
die anders zijn
elke dag is nieuw
en uniek als getal
in een reeks zonder einde
zo gaat het leven
dat wij allemaal leven
alsof er geen einde is
![]() |
![]() |
The arc of the sun: counted
with marks and stones
showing the shadow
of the days, the differences
in the journey of its light
and the rhythm of the rain
from standstill to standstill
You can measure time
in half years
and see it at intervals
of a few weeks, but
without stones and marks
you will not notice
that you cross a boundary of time
like sailing between the Diomedes
the counting does not match
reality any longer
Calendars are fiction
years too, they have no boundary
no days before and after
that are different
each day is new
and unique as a number
in a series without end
that's how life goes
the life all of us live
as if there is no end
![]() |
![]() |
Meinem langen Schatten
hinterher, früh am Tag
Ich werde erwartet
sie kennen mich
Es gibt Arbeit zu tun, zu diskutieren
und zwischen den Worten
möchte ich meine Kollegen
in meinem Kopf umarmen
Wir sind zusammen unterwegs
aber wir gehen nicht
irgendwo hin
und das ist gut
![]() |
![]() |
Die Bahn der Sonne: gezählt
mit Strichen und Steinen
die den Schatten der Tage zeigen
den Unterschied in der Reise ihres Lichts
und dem Rhythmus des Regens
von Wende zu Wende
Man kann die Zeit messen in halben
Jahren, und sehen mit Unterbrechungen
von mehreren Wochen, aber
ohne Steine und Striche
bemerkt man nicht
dass eine Zeitgrenze überschritten wird
so wie die Zählung
nicht mehr der Realität entspricht
wenn man zwischen den Diomedes segelt
Kalender sind Fiktion, Jahre auch
sie haben keine Grenzen, keine Tage
vorher und nachher, die anders sind
jeder Tag ist neu
und einzigartig als Zahl
in einer endlosen Reihe
so läuft das Leben
dass wir alle leben
als gäbe es kein Ende
![]() |
![]() |