Ik heb geen toespraak, ook niet deze
en geen vaarwels die jou omarmen
je nog een laatste keer verwarmen

ik ken de boeken die je hebt gelezen
en weet wel wat je zoal dwars zat
naar welke films je keek en wat je at

toch heb ik jou niet goed genoeg gekend
om echt te kunnen zeggen wie jij bent
mijn toespraak over jou is daarom deze:
jouw eigen dagboek om uit voor te lezen

We zochten en we vonden daar
al gauw een schaduwplekje waar
we min of meer hartstochtelijk
genoten hebben van elkaar

beschut maar in het openbaar
wat zeker niet valt goed te praten
dus voelde ik me opgelaten
terwijl ik huilde van geluk

het was te heerlijk om te zeggen
ik vond het moeilijk uit te leggen
en wist niet hoe er over te beginnen
kon niet mijn schaamte overwinnen

maar morgen als ik 's avonds rust
genoeg heb wil ik voor zijn mond mij kust
mijn tranen toch eens serieus bespreken

want die zijn volgens mij vooral een teken
dat wij het fijne niet meer moeten doen
en beter ons genot beperken tot een zoen

Nooit wou ik van iemand iets verdragen
behalve van mijzelf, het allerliefste

was ik lui en als ik ooit een keer
een beetje hielp dan keek echt iedereen

mij verwonderd aan -- ik zie de tijd
al komen dat geen mens zich dat herinnert

IJskoud snauwde ik mijn ouders af
eeuwig was ik ruzie aan het maken

er leek bij ons thuis altijd iets te moeten
zijn en steeds was ik dan op mijzelf

boos, terwijl er niemand boos op mij was
wat het extra moeilijk maakt helaas

dan wilde ik met rust gelaten worden
en van ellende ging ik zitten huilen --

heel de aarde is een tranendal
dat een meisje deugdzaam moet verduren

door elke dag opnieuw weer mooi te zijn
als een bloem waar mensen blij van worden

Na de oorlog mocht ik met collega's
op een reisje mee naar Denemarken
Heel de zomeravond dansten wij met Denen

en ik droomde van mijn lief

dat ik hem met daverend geweld
bevrijdde uit een cel in het politie-
bureau, ik ging er gauw met hem vandoor

naar onze bruiloft en ons eigen huisje

in Helsingör, zo mooi heb ik gedroomd
van ons gezin dat maar de helft ervan
uit zou hoeven komen om een ander

afgunstig jegens mij te laten zijn

Nu jaren later wonen wij nog steeds
ongetrouwd apart bij onze ouders
's Zondags gaan we om te kunnen blijven

hopen dat het dit jaar onze beurt is

huizen kijken in de nieuwe wijken
maar mijn dromen zijn al lang vervlogen
en ik voel me drieëntwintig jaar

verloofd met loos beloofde romantiek

Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me

Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet

Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes

Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe

Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me

Ik ben een open boek, zin voor zin
een leven lang, maar wie leest er in?
Ik heb een man of had er een
ik weet het niet, maar hij verdween

Ik ben toch goed voor hem geweest
van alles mis ik hem het meest
Welke schat kwam er op zijn pad
zo verblindend dat hij mij vergat?

Het is hier leeg, had ik maar iemand
vrijers die dingen naar mijn hand
de winnaar krijgt behalve mij
dit huis en het personeel erbij

     De zusters zorgen goed
     als je hun zin maar doet
     en van je ras ras ras
     rijdt de koning door de plas

     twee emmertjes pompen
     de meisjes op de klompen
     en van je voort voort voort
     rijdt de koning door de poort

     en van je vlerk vlerk vlerk
     rijdt de koning door de kerk
     van je een twee drie
     ik weet het ammaal nie