De zon is zacht vandaag
hij bloost op jouw wang
er rijden auto's in de straat
en de man met zijn hond
neuriet onder mijn raam

Ik weet hoe mooi het is
in de bossen, aan de rivier
de plaatsen waar ik graag ben
maar niet meer komen kan

Ach, de zon is zacht vandaag
een slokje is genoeg, dank je
het gaat wel, ik lig goed

Weet je, alles is gewoon
zo heel gewoon, ja

de zon is zacht vandaag

Lieve vriend, ik kan, ik wil
me niet meer verzetten
laat me maar

voetje voor voetje
door de dag strompelen
en geef schoorvoetend toe

dat je niets kunt doen
aan het gemis dat gaat komen
er is zoveel

dat ik al jaren mis
de vrolijkheid van vroeger
vuur in mijn schoenen

jaren vol geluk
voor de boeg en het eindeloze
gevoel sexy te zijn

met meer dan de stem
die ik nog heb, maar laat
je daar niet door betoveren

De wereld is mooier
als je er niets mee te maken hebt
Ik kijk rond met andere ogen, vrij

van actie, vrij van willen
handelen, alles komt vanzelf
naar me toe, bij mij thuis

Ik ben blij met deze uren
na het tijdloze kunstlicht
in het ziekenhuis

Onze daden zijn onzichtbaar
zichtbaar in de stroom van het leven
en mijn toekomst is opgelost

in verleden, geen verwachtingen meer
geen jaren vooruit te tellen
alleen dagen, een week

Vaarwel de stad, de paden
mijn schoenen en mijn vrienden
vaarwel jouw hand

Laatste afscheid
over de kantelen, stapstenen
en niet bang om te vallen

Ik weet dat het water koud is
en akelig snel stroomt
met puntige stenen

schommelend op onduidelijke diepten
niets aan de hand
zolang ik niet naar beneden kijk

en iemand me moet komen helpen
omdat mijn lichaam niet kan
wat het denkt

niet kan zweven alsof
ik op de vaste grond sta
even gevaarlijk en ongevaarlijk

als het leven, maar als ik loslaat
is alles mogelijk, is alles
en ben ik vrij