Ik droom mijzelf in de zon
op Italiaanse schoenen, ogen
volgen en bewonderen mij

Dat is wat er mist, vanzelfsprekend
er had moeten zijn na jaren zwoegen:
moe maar voldaan op mijn plaats

wakker worden in een gemakkelijk leven
(vissen springen in mijn pan
  de katoen staat hoog
  te bloeien in de zomer)

Ik droom mijzelf in Amerika
Schijnwerpers wachten op mij
Ze volgen en bewonderen mij

waar ik kom, in lichte hallen
en schone straten geurend van
wolken jasmijn en lieve mannen

die buigen voor mijn analyse
(ik spreek lichtvoetig
  met grote wijze poezenogen
  Dank u. Ik heb gezegd.)

In de herfst bij mist en regen om zes uur
opstaan voor zwemles in het bergmeer
daarna ontbijten, mijn tijd klokken

bij aankomst op school en het rondje
hardlopen om de sportvelden
willen winnen alsof

dat punten oplevert
voor wat ik waard ben
vertrouwend op de les

dat ik het allemaal doe voor mezelf
want de grote idealen
van de volwassenen zijn te mooi

voor hun beslommeringen
Ik hoor hun woorden en hun daden
zetten me aan het denken

dus wist ik het al

Een beroep duurt en duurt
een leven in wel en wee
zo'n 100.000 uren

van doen wat mogelijk is
alsof het je niet kan schelen
dat je wensen onmogelijk zijn

zodat je doet wat mogelijk is
alsof het allemaal al voorbij is
en je geniet van elke toegift

afwisselend naar lucht happend
in de vloed en droogstaand
in de eb temidden van het sissende

ademen van de algjes – de golven
van het verdeelde samenwerken
in een wereld vol koningen en koeien

maar ik ben geen van beide –
Waarom zou ik kiezen
tussen Koe of Koning?

Ik ken mijn verantwoordelijkheden
en mijn plichten als burger
hoe ik me dien te gedragen

als man, wat ik moet doen
en laten, en wat mijn pad is
als vrouw, hoe ik gewoon een mens ben

in kleren die me strelen