Schijnbaar uit het niets
ploppen en plokken
er geluidjes van een begin

in de poel van mijn gedachten

atomen waarneming
in de oneindige leegte
van mijn bewustzijn

mijn universum in het multiversum

door elkaar schietende beeld-
deeltjes die zich verbinden
tot samenhangende gedachten

Ik kneed, meng en buig ze

tot ze glimlachen
of ik laat ze barsten
voor een nieuw begin

Voor problemen heeft ons lichaam
een hoofd vol ambtenaren
Bekwaam en integer
volgen ze de procedures
die zijn geïmplementeerd
in ons brein en die waarschuwen
voor neveneffecten, hormoonstormen
zieltogende weefsels en woekerhoekjes

Onze broeders zijn ze, hoeders
tegen onbenutte reserves
en verkalking, bewaarengelen
gemaakt van voorzienigheid
Problemen komen op tijd
aan het licht in de routine
die onze krachten bundelt
tot ons beste verstand

Hij reed me naar zee
Ik maak kleine passen
op blote voeten

Kleine passen in het koude
zand, ik doe mijn best
Ik ga niet liggen

De tenen van mijn voeten
komen mij tegemoet
Naast zijn stappen

We hebben dit vaker gedaan
vroeger, niets aan de hand
Altijd waaide de wind

zout in mijn haren
schuim in mijn woorden
die verstoppertje spelen

in mijn hoofd, en de meeuwen
krijsen er schril doorheen
Ik verdwaal in taal-

verschillen en verbroken
verbindingen, en toch
merkt hij het niet