In een fauteuil bij de receptie
van het hotel oefen ik mijn tekst
buiten onweert het
de regen klettert elke keer
dat de deuren opengaan

Zinnen herhalen
tussendoor steeds kijken
naar het publiekstheater
van de mooie buitenkant
van het bejaarde echtpaar

dat nipt aan een drankje
en ongeduldig op een taxi wacht
napratend over vrienden en kennissen
in wie ze de binnenkanten herkennen
van de personages uit het stuk

Een boze fee in mama
maakt het mij moeilijk:
school, zakgeld en zoveel

regels van opstaan en op tijd
thuis komen. Boos kan ik ook
zijn, alle feeën nog aan toe!

Papa vindt mij maar lastig
hij luistert niet. Ik heb een bril
nodig en de oogarts zegt van niet

net als mama die altijd alles wil
weten, want ze gelooft me niet
dus waarom zou ik dan nog

vertellen wat ik doe? Alsof
ik nog niets kan. Maar de jongens
weten wel beter, dus laat me dan

leuke dingen doen, verfeed
nog aan toe, hoe kan dit anders
de mooiste tijd van mijn leven zijn!

De keuken en het brede bed
zijn van mama, Pippi en ik
wonen in heel het huis

waar alles op zijn plaats moet staan
ik ben er elke dag mee bezig
net als mama, en lief muis

Kees hangt aan zijn staart
hij kijkt mee en snuffelt
dan aai ik hem, dat vindt hij fijn



Ik was twee, nu ben ik zeventien
mijn kamer is van mij, en Trini
is van mij, mijn spullen

vrienden, baantjes, geld en alles
wat mama niet goed zou vinden
als ze het wist, is van mij

allemaal van mij
ook als het ontploft
en ik moet huilen

Vandaag is net als gisteren

een rotdag, kotsmisselijk
draai ik me weer om
Net als jullie wil ik

leven op mijn manier

zonder kritisch gezeur
Dit is toch een vrij land
waarom dan moeilijk doen?

Waarom laat je me niet met rust

met jullie regels en jullie geleerde
meningen? Ik heb geen zin
om me steeds te verdedigen

na te denken over jullie

problemen, er is al genoeg
nagedacht, dat hoef ik niet
over te doen, waarom

zou ik mezelf kwellen?

Ik weet het
vaders falen
als de grote man

die de buitenwereld kent
bij wie je veilig bent, en blij
wanneer hij trots op je is

die je meeneemt en wegwijs maakt
in zijn domein, en stap voor stap
ga je zien dat het anders is

In het begin telt dat niet
maar ineens is het over
Dan luister je niet meer

naar je koosnaam, vecht je
krassen in je ziel
barsten in het eelt

Het bloedt wanneer je er aan krabt
Tot je vrij kunt ademen
en de wonden zich sluiten

Steeds verfijnder
ken jij jouw gevoelens
zo interessant
kijk toch eens

hoe open en kwetsbaar
jij je graag laat zien
en vrouwen uitnodigt
om in jou te wonen

Jij hebt zoveel te bieden
dat hun aandacht vraagt
bij jou thuis, maar
het is er ongemakkelijk

koud en hard naast de sofa
waarop ze jou verwennen
en jij voldaan
dat liefde noemt

Ach lieverd, ik ken je, echt
waar, ik houd van je, ik wil je
dicht bij me, we kunnen het
zo leuk hebben samen, waar
ben je, nu het moeilijk is?

Werk is geen vakantie
maar we helpen elkaar
Dat is toch okee? ja
hier is dat okee, bij mij
ben je okee als je wilt

Dus waarom niet?

Luister, doe niet zo moeilijk
jij maakt de rotzooi in huis
jij saboteert wat je afspreekt
en wat je belooft, waarom
heb ik me zo uitgesloofd

voor jou, wat verberg je
voor mij, het is niet eerlijk
wees een man en geef toe
dat ik gelijk heb
en jou kan vertrouwen

Thuis op de bank
verfrommel ik de randen
van het kotszakje

De oude tijden, de oude liedjes
de smoesjes bij het uitstel
van de beloofde toekomst

zijn terug, terug
van niet weggeweest

We zijn nog steeds thuis
in Vadertje Staat, onze
vrijheid was een droom

Er zijn geen muzikanten
en geen mooie meisjes
uit Oekraïne meer

De ijzeren kou is terug
terug van niet weggeweest