Geen gloeiende storm uit de woestijn
geen ziedende toorn uit de hemel
geen dageraad in het oosten

alleen het machtige leger
dat ons als opstandelingen doodslaat
en in de kuil gooit bij de botten

van misdadigers en verliezers
Heeft er iemand gebid en gesmeekt
om een paar rechtvaardigen te sparen?

Blijft om die enkelen de stad gespaard?
Wij die ontkomen zijn, schuilen huilend
in ons recht waar we de doden eren

wier vertrouwen is beschaamd. Waarom?
Ik kan niet slapen, ik adem vragen
maar hoor geen antwoorden

Ik luister, luister ook naar mij
wees genadig en antwoord mij
zoek mij zoals ik U zoek, blijf

niet verborgen, wijs mij niet af
help mij, verwerp me niet
verlaat mij niet, wees mij nabij

Het was een dag zonder datum
een gewone dag, voor zover bekend

is er toen geen grootvorst geboren
geen stad vergaan of wereldrijk ingestort

Het is erg lang geleden, die dag
van de zwarte stenenregen

Misschien was het een harde straf
al wist niemand waarvoor

zeker later niet, dus wat anders
zou het geweest kunnen zijn

dan een hemels geschenk?
De kleine stenen vergingen

maar er ligt nog een grote
als herinnering

aan het herwonnen eiland
zonder zijn muren verloren

als paradijs, maar een belofte
aan de gelovigen: ooit

zal weer zo'n dag zonder datum
de laatste en de eerste zijn

Rebel of belofte?
Onze oudste zoon mislukte
we moeten hem wel verzwijgen

Opnieuw een harde les
de bazen van de soldaten
zijn onze bazen

We zullen moeten toegeven
niet langer geloven
dat het ooit goed komt

dat er ooit een Huis zal staan
onverwoestbaar, met op de hoek
een afgekeurde steen

Dat huis zullen we niet bouwen
maar misschien worden we rijk
genoeg om de wapens te kopen

waarmee we het land kunnen veroveren
even nietsontziend als de stammen
onder leiding van Jozua

Opa was normaal. Vruchtbaar zaad
meteen een zoon bij zijn tweede vrouw
Maar de volgende liet op zich wachten

Opa werd er gek van, in gedachten
worstelde hij met God en diens belofte
van een groot nageslacht

En toen oom Sjaak er eindelijk was
werd de kleine teveel vertroeteld
werd Sjakie een doetje

een Abeltje, zo anders
dan zijn grote broer
Hij kon niet geschikt zijn

voor Gods ondoorgrondelijke plan
zo goed kende hij God wel
Dus beraamde hij een offer

Er verscheen een man
Hij moest wel een engel zijn
als Gods vermomming

en zij vochten om het mes
Opa won, Sjakie stierf, en oma
heeft geen woord meer gezegd