Het is een opdracht van hogerhand
anders zou ik de moeite niet nemen
want het leven is kort
Ik wil er van genieten

zonder angst, wanhoop en wensen
dus moet ik, mag en kan ik
geloven in een happy end

En: er zijn een paar getuigen
die weten wat ze hebben gezien
een feitelijke waarheid
die wij onder elkaar doorvertellen
al is ze officieel verboden

omdat ze onze zorgen onbelangrijk
en onze goede daden onvoldoende
maken, ik weet niet precies hoe

Het is onbegrijpelijk. Maar het geldt
voor iedereen, dat is het goede nieuws
Wat er ook gebeurd is, het brengt vrede
in harten die ervoor open staan

Godzijdank kent niemand zijn naam
het is allemaal al erg genoeg

De verzonnen verhalen, dwaze
fantasieën die smokkelen

met de tijd, de schijnwerper
van planeten op Bethlehem

het koningsdorp, de komeet
en de komst van drie geleerden

het volk dat weer iets heeft
om over te praten en de tiran

die alle jongetjes laat vermoorden
Hoe zou hij hebben kunnen leven

met alleen meisjes van zijn leeftijd
als enige overlevende

en ieders hoop
op wraak en vrijheid

zonder naam, alleen maar met de titel
van een voorganger, de doem
van oude dromen?

Zoekt en gij zult vinden
dat het antwoord ligt
onder een nieuwe vraag

Nadat God gevonden was
en gedefinieerd
als onkenbaar
riepen er mensen: Ja, maar
dat is dus een geloof!
Paulus schreef het op:

De oude verhalen zijn geen bewijzen
het nieuwe verhaal is dat evenmin
hoe blind ik ook geweest ben

Spijker het maar op de deuren!
En toch moet het
bestaan, kijk naar de wonderen
om je heen, kijk naar alles
Je moet helemaal niet zoeken
niet definiëren, maar bewust zijn

ervoor open staan en het laten
komen en gaan, dan heb je het
gevonden

Pa is gek, broertje ook wel
maar de oudste en ik zijn gewoon
trekkers net als opa Terach
uit de verhalen, mannen

geen armoedzaaiers
zoals andere ibrim

Wij hebben geen goden nodig
we zijn geen boeren, geen fantasten
die dat willen worden
dromend van eigen land

gelovend in de Kracht
van hun verlangen

El Sjaddai, Almachtige God
noemt pa die, broertje vocht ermee
en ze deden zaken: totale eerbied
voor de Kracht, land voor hen

In plaats van hun verstand
te gebruiken geloven ze, blind

De fantasten hebben het opgegeven
om ooit nog bloed te vergieten
voor een eigen staat, eigen koning

Overal kun je goed leven
als er vrede is
en de geboden echt zijn

Dan kan je lichaam wel sterven
maar je ziel leeft
in de Kracht

die je bijstaat
in mislukkingen en rampen
Dat is het geloof

het nieuwe geloof voor ongelovigen
dat iedereen uit de droom helpt
open en bloot, zonder geheimen

Heb lief, heb lief en eerbiedig
wie je niet liefhebt, dan
is de Kracht met je

Wat heb ik me verkeken
op de waarheid die ik meende

meende te kennen na jaren
van studie en scherpslijperij

aan de praktijk van alledag
Achteraf lijkt het zo logisch

dat de geboden niet alleen
voor uitverkorenen gelden. De Kracht is

groter dan alles, is er voor alle mensen
en alle mensen zijn er voor de Kracht

Sinds de roof van het lijk, de vergeefse
ontheiliging die heiliging wilde voorkomen

zijn er getuigen dat zijn ziel, zijn geest leeft
en onder ons gebleven is

Echt, dat is goed nieuws
voor alle mensen: we zijn sterfelijk

maar we leven eeuwig
in de Kracht die in ons is

Het is warm hier beneden
Het bitumen schuurt in de klei
Het dampt in de poriën
Het is een stoomkraker

met een schoorsteen
die zich vult met etheen -
onder de stop, de navel
van moeder aarde, tot in

Een nieuwe sterrenmaand
Een heilige show begint
Een vrouw naar de kruk geleid wordt
Een man onder haar de navel opent

hem plechtig neerlegt
onder het baldakijn en de priesters
uit de stank gaan staan om met
geveinsde aandacht te luisteren

Ze raakt bedwelmd en raaskalt
Ze is in een trance van onwetendheid
Ze wordt licht in haar hoofd
Ze verliest steeds meer hersencellen