Heldendom is een leugen
aantrekkelijk voor jonge mensen
die nuchtere feiten liever ontkennen

en zich bij nader inzien aanpassen
aan het spel van de heersende macht
wanneer ze de waarheid ontdekken

Ze houden die voor zich en gaan
mee in het bedrog om roem en macht
te vergaren als de dappere held

die het monster versloeg, maar
dat verzinsel is het enge niet
nee, dat is de duisternis

de leegte van het labyrint
waar een schimmenspel
onwetende mensen bedriegt

Het monster is niet dood
Er zijn alleen de botten
van de jaarlijkse slachtoffers

die niet opgevreten zijn, maar
na hun angst daarvoor beseften
dat het hun lot was om te verhongeren

in het labyrint van de leugen
want de stem van de waarheid
klinkt veel te zwak

We zien elkaar als helden
en dat helpt, ja, ook ik
kan wijs en vaardig omgaan
met de energie van het leven

in het besef dat ook helden
moe zijn na hun krachttoeren
– het levensgrote afweren
van niet leven

Mijn ouders begonnen daarmee
Ik voelde hun angsten aan
en ontdekte stap voor stap
steeds meer zelf

wat onveilig is
Soms wacht ik in een hoekje
op wat er kan gaan gebeuren
en kapsel ik met liefde en dons

in wat zich opdringt
in en buiten mij
Ik laat het los, laat het doorstromen
Ik balanceer in het krachtenveld

Ik wil gezond zijn
niets verdoven en toch
onbezorgd leven alsof
wij altijd weer wakker worden

Ziek werd hij achtergelaten
in een grot opgemaakt als nest

met dadels, vijgen, in leren zakken
ook water en wijn, licht en donker
emmerbier, siroop, brood, boter, kaas
en schapenvlees, alles klaar gezet
en hangend rondom zijn hoofd

In de heerlijke geur van harsen
lag hij daar als in een graf
en de maan waakte over hem
Na drie dagen stond hij op
uit zijn dromen en zijn tranen

Hij ging op weg over de bergen
waar geen bomen groeien
prins Lugalbanda
die het adelaarsjong met de leeuwenkop
versierde met randen kohl om de ogen

en geurige takjes van de witte ceder
op het hoofd, en rondom het kuiken
schikte hij het vette schapenvlees
dat hij gezouten had, en hompen
brooddeeg gemengd met honing

De Stormvogel beloonde hem
met de kracht om onvermoeibaar
en snel als zeven stormen
te rennen, als de zon
in zijn baan aan de hemel

Hoog in de bergen
slapen de reuzen op de daken
niemand die hen ziet
we dromen hen

wanneer we jong zijn
en opgevouwen in onszelf
grote plannen maken
voor de wereld die we kennen

we zijn al onderweg
hier alleen maar even
geland om te groeien
op ons hemelbed

tot we wakker worden
als helden die recht zetten
wat scheef gemaakt is
door de kleine mensen

Hij doet wat
in onze mond blijft steken
Hij gooit de rommel weg

die niet van hem is, want
de vergunningen deugen niet
en hij is niet bang

voor de politie, niet bang
voor brokken, ziekenhuis
en littekens, niet bang

de diepte te voelen
van een val en dan
vonkend van kortsluitingen

in milliseconden het uit elkaar
spatten van zijn hoofd
en dat is het dan

De vergunningen deugen niet
en hij doet wat
in onze mond blijft steken

Ik kende de buitenwereld
uit verhalen: er zijn wouden
en vreemde mensen, gemene ook
Maar altijd komt er iemand
om te helpen, en ik leerde

je kunt een held zijn
Het gaat om de afloop
(het zalige leven begint pas
  bij het happy end)

Zo werd ik groot
en de wereld groeide met me mee
zodat mijn buitenwereld steeds verder
weg kwam te liggen, en ik leerde

het dagelijkse leven is saai en
het is ondoenlijk om een held te zijn
Maar mijn zoontje wil
dat ik iets spannends vertel

Dus ik haal brouwsels
bij de tovenaars van verhalen
Ik roer en kook ze op
Ik laat hem smullen

popelend
om gauw zo groot te zijn
dat hij zelf de wijde wereld in kan
op reis naar het happy end

en ik verzwijg hoe ver het is
en dat het elke dag weer verder
verschuift naar de toekomst
waarin wijzelf niet voorkomen

Onder water onder druk
gezet door mama dreig ik
met een wurgslang om mijn nek
zonder leven dood te gaan
Ik ben een geboren heldin

Onder stoelen onder tafel
red ik elke dag opnieuw
met de allergrootste moed
de hele wereld. Wacht maar
tot ik groot zal zijn, een heldin

Onder warme schapenwol
onder sterren en wolken
word ik weerloos als een lam
bloedend wakker, zak ik weg
in mijn vacht, als een heldin